آثار هنری شش شکل، توسط یک دانش آموز کلاس پنجم

دنیای هنر معاصر بیش از سهم خود از استعدادهای جوان داشته است، اما به یاد آوردن هنرمندی که به اندازه آندرس والنسیا در مراحل اولیه شغلی به رسمیت شناخته شده است، دشوار است.

در سال گذشته، او از یک ناشناخته نسبتاً به یک پدیده هنری با حسن نیت تبدیل شده است. نقاشی‌های سبک سوررئالیستی او توسط مجموعه‌دارانی مانند تامی موتولا و جسیکا گلدمن سربنیک در طول ساحل آرت بازل میامی به دست آمد. در ماه ژوئن، او یک نمایشگاه انفرادی در گالری Chase Contemporary در سوهو داشت که در آن تمام 35 اثر فروخته شد، گالری گفت که قیمت آن بین 50000 تا 125000 دلار بود.

یکی از نقاشی‌های او در حراج فیلیپس دو پوری در هنگ کنگ به قیمت 159 هزار دلار (با هزینه‌ها) و دیگری در یک جشن خیریه در کاپری ایتالیا به قیمت 230 هزار دلار رسید.

او در دوشنبه اخیر در گالری چیس گفت: “خوشحالم که می توانم مردم را با هنرم خوشحال کنم و آنها بتوانند آن را در خانه های خود آویزان کنند.” او در مقابل یکی از آثارش به نام «پروفسور» ایستاده بود، نقاشی بزرگ و شبیه به کوبیست از مردی که با اکریلیک و روغن نقاشی شده بود که ارتفاع آن چهار و نیم فوت است – به قد خود هنرمند. او با خجالت اضافه کرد: «این کار را در جوانی انجام دادم، وقتی 8 ساله بودم.

لازم به ذکر است که آندرس والنسیا که او را “اعجوبه هنر” و “پیکاسوی کوچک” می نامند، تنها 10 سال دارد.

با بسته شدن گالری، مادرش، السا والنسیا، 48 ساله، طراح جواهرات زمانی که پسرش را در نمایشگاه های هنری همراهی نمی کند، و صاحب گالری، برنی چیس، به او پیوست. آندرس، با لباسی شبیه یک بچه مدرسه‌ای آماده در یک پیراهن پولو رالف لورن سفید، شلوار جین آبی و یک جفت نایک جردنز، توری از نمایش خود داشت.

او با معرفی قطعه ای به نام «مکس دلقک» گفت: دلقک ها فقط کلاسیک هستند. دیگری به نام «پدرخوانده» به سفارش یک خانواده فلوریدا ساخته شده و سرسپردگان مافیا را به تصویر می کشد.

مانند یک دانش آموز نابالغ که از بلوغ خود آگاه نیست، برخی از الهامات خود را با نام ژان میشل باسکویا، جورج کاندو، پوکمون، «گرنیکا» پیکاسو، روی اکشن فیگورهای ارتش کلیک کنید.

آقای “من 20 سال است که در تجارت هنری هستم.” چیس گفت و با افتخار در حاشیه شناور بود. “من با افرادی مانند پیتر بیرد و کنی شارف کار کرده ام. آندرس این پتانسیل را دارد که تا این حد بزرگ باشد – یا بزرگتر.

آندرس ممکن است از تمجید لذت ببرد، اما او همچنین دانش آموز کلاس پنجمی است که تکالیف ریاضی دارد. مادرش گفت: «پسرم هنرمند است، اما اول بچه است. او یک کودک است، نه یک سلبریتی.

این بدان معنا نیست که او و همسرش، لوپه والنسیا، 50 ساله، وکیل و مدیر ورزشکاران بوکسور حرفه‌ای کوبایی، فرانک سانچز، نقش مهمی در تبدیل شدنشان به یک شبه هیجانی اخیر نداشته‌اند.

آنها برای مدت کوتاهی از خدمات نادین جانسون، یک روزنامه‌نگار کهنه‌کار در نیویورک استفاده کردند و اکنون با سم موریس، روزنامه‌نگار تئاتر و هنر کار می‌کنند. مقالاتی که درباره این هنرمند بچه‌چهره می‌پرداختند، در میامی هرالد، نیویورک پست، فوربس و تایمز لندن منتشر شده‌اند. “World News Tonight” شبکه ABC بخشی را در مورد او انجام داد.

مادرش گفت که درآمد بالای پسرشان فرصتی است تا به او بیاموزند “چگونه پس بدهد”. والنسیاها گفتند که بیش از 300000 دلار از فروش آندرس به گروه خیریه ایدز amfAR و خیریه کودکان Box of Hope اهدا شده است.

حرفه هنری او در ۴ سالگی شروع شد، زمانی که والدینش متوجه شدند که او ساعت‌ها را در اتاق غذاخوری سن دیگو سپری می‌کند و یک نقاشی از هنرمند گرافیتی رتنا، یکی از مشتریان سابق پدرش را طراحی می‌کند.

آندرس در حالی که روی صندلی خود تکان می خورد گفت: «کاغذ می آوردم و می نشستم و همیشه سعی می کردم آن را کپی کنم، اما سال ها طول کشید تا درست شود.

اعتماد به نفس هنری او به سرعت رشد کرد. او آبرنگ را به دوستان خانواده به قیمت 20 دلار فروخت. از جمله آقایان بود. چیس که پیشنهاد داد هر زمان که از والنسیا در سن دیگو بازدید می کند 100 دلار بپردازد. آندرس ثابت کرد که به عنوان یک فروشنده به همان اندازه ماهر است و قیمت خود را به 5000 دلار افزایش داد. “بنابراین من گفتم، “باشه، من 5000 دلار برای آن پول خواهم پرداخت.” چیس با خنده گفت. “من او را به سمت ماشینم بردم تا چک بنویسد و السا به دنبال من دوان دوان می آید و فریاد می زند: “فکر می کنی داری چه کار می کنی؟”

آقای. او گفت، چیس به اندازه کافی نقاشی خرید تا والنسیاها را متقاعد کند که به پسرشان اجازه دهند «استعدادهایش را با جهان به اشتراک بگذارد». او با نیک کورنیلوف، مدیر آرت میامی، نمایشگاهی که در کنار آرت بازل برگزار می‌شود، تماس گرفت تا این هنرمند جوان را به نمایش بگذارد.

آقای. کورنیلوف گفت که او در ابتدا “بسیار شک داشت وقتی شنیدم که برنی می گفت می خواهد با این کودک 10 ساله کار کنم.” اما او همچنین فکر می‌کرد که پس از همه‌گیری، تقاضای سرکوب‌شده برای «چیزی شادی‌آور» وجود خواهد داشت. وی افزود: داستان یک نقاش با استعداد 10 ساله احساس خوشحالی می کرد.

با این حال، آقای کورنیلوف گفت که از به خطر انداختن “شهرت من” برای یک دانش آموز راهنمایی محتاط است، بنابراین سن آندرس را در هیچ یک از مواد تبلیغاتی نمایشگاه ذکر نکرده است. اما در حین بازدیدهای VIP، او با حیرت از مجموعه‌داران می‌پرسید: “اگر به شما بگویم که این کارها توسط یک پسر 10 ساله انجام شده است، و برخی از آن کارها زمانی که او تنها 8 سال داشت، انجام شده است، چه؟”

خبر کودک نقاش به سرعت پخش شد. افراد مشهوری مانند سوفیا ورگارا و چانینگ تاتوم قطعاتی را خریدند. خبرنگاران به دنبال تأیید این بودند که آثار هنری توسط فردی بسیار جوان انجام شده است. آقای. کورنیلوف از آقای دعوت کرد. والنسیا به صورت زنده در کنار بردلی تئودور، هنرمند خیابانی محبوب که چندین دهه از او بزرگتر است، نقاشی کند. این نمایش مورد توجه رسانه ها قرار گرفت.

طرفداران او همچنان در حال رشد هستند. اوایل این ماه، خواننده BTS معروف به V یکی از آثار آندرس، پرتره ای به سبک کوبیست از یک مرد را برای 50 میلیون دنبال کننده اینستاگرام خود به اشتراک گذاشت.

هنرمندان زیر سن کمیاب هستند اما در دنیای هنر منحصر به فرد نیستند. چندین سال پیش، کلکسیونرها 250 تا 1500 دلار برای ابله های اکسپرسیونیستی ستاره هنر 2 ساله لولا جون پرداخت کردند. برخی از ستاره‌های جوان هنر، مانند الکساندرا نچیتا، که در 12 سالگی در برنامه‌های تاک‌شو برچسب «موتسارت با قلم مو» را دریافت کرد و میلیون‌ها دلار فروش داشت، همچنان به کار خود ادامه می‌دهند.

ستاره شدن کودک کمتر با دیگران مهربان بوده است. مارلا اولمستد هنگامی که تنها 4 سال داشت، نقاشی‌های انتزاعی خود را به هزاران دلار فروخت، اما سال‌ها بعد، بخش «60 دقیقه» و یک مستند تحقیقی این سوال را مطرح کردند که آیا پدرش او را راهنمایی کرده است یا خیر.

صاحبان دیگر گالری‌های هنر معاصر هشدار می‌دهند که جنون فکری پیرامون آندرس ممکن است دوام نیاورد. الکساندر شولان، صاحب اثر می گوید: «بسیاری از مردم هنرمندان جدید را نوعی طبقه دارایی می دانند که از تورم بسیار محافظت می شود. لومکس، گالری در مرکز شهر منهتن که بر هنرمندان نوظهور تمرکز دارد. “اما زندگی هر هنرمند جوانی در طول زمان به طرز چشمگیری تغییر خواهد کرد، بنابراین برای کسی بسیار مضحک است که فرض کنیم یک سرمایه گذاری برای یک نقاش 24 ساله ماندگاری طولانی خواهد داشت، چه رسد به یک هنرمند بسیار جوانتر – یک کودک واقعی، در این مورد.”

آندرس در گالری برگشت، یک دفترچه یادداشت جلوی خود گرفت و یک پرتره را دودل کرد. او در حالی که خودکارش را زمین گذاشت، گفت: «اگر بچه‌ای را ببینید که طرح‌هایی را روی کاغذ با نشانگر انجام می‌دهد، خیلی‌ها فکر می‌کنند که آن نقاشی‌ها را نباید در گالری گذاشت. “گاهی اوقات افراد مسن تر متوجه نمی شوند.”