فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می‌آوردند که فکر می‌کردند حق بهره‌مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است
شما خرابه های محلی دارید
جم وقت خودی ار دست به جامی داری
ای که با زلف و روک یارکیکی شب و روز
انشالله صبح و عصر خوبی داشته باشید
اي سبا سوختگان بر سر ره منتزارند
با این حال، شما یک پیام دارید که دوست من در حال سفر است
خال مشرف تو خش دانه عیشیست، ولی
بر کنر کمنش وه که دامی داری
بوی زندگی را از لبانم می شنوم
بیشنوی خواجه اگر زان ک مشامی داری.
چون در زمان ازدواج ثباتی وجود نداشت
خداروشکر که عمر طولانی داری
نام نيك ار تالبد از تو غريبي كه شود
امروز در شهری هستید که برای آن نامی دارید
دعایی برای روح مونس خواهد بود
تو که، کون حافیز شبخیز داری کلامی
تفسیر عرفانی:
هر کس بتواند از جام دانش دوستی بیاورد به اهداف آرزویش می رسد و به جاودانگی می رسد.
تفسیر شعر:
امید به افکاری که در سر دارید بیهوده است، زیرا نمی توانید منتظر بمانید تا واقعیت های زندگی مطابق تصورات شما آشکار شود. گاهی حتی امکان واقعی بودن این رویاها هم ممکن نیست تا در دنیای واقعی محقق شوند. پس باید با خرد و اندیشه عمل کند.
