شرکت تولید نیمه هادی تایوان، بزرگترین سازنده تراشه های کامپیوتری پیشرفته در جهان، در حال ارتقا و توسعه یک کارخانه جدید در آریزونا است که نوید کمک به حرکت ایالات متحده به سمت آینده فناوری متکی به خود را می دهد.
اما برای برخی در شرکت، پروژه 40 میلیارد دلاری چیز دیگری است: یک تصمیم تجاری بد.
بر اساس مصاحبه با 11 کارمند TSMC، که به دلیل اینکه مجاز به صحبت عمومی نبودند، نامش فاش نشدند، تردیدهای داخلی در سازنده تراشه تایوانی در مورد کارخانه آمریکایی اش در حال افزایش است. بسیاری از کارگران گفتند که این پروژه می تواند تمرکز تحقیق و توسعه را که مدت ها به TSMC کمک کرده بود از رقبای خود پیشی بگیرد، منحرف کند. برخی افزودند که به دلیل درگیری‌های فرهنگی احتمالی برای مهاجرت به ایالات متحده مردد هستند.
نگرانی های آنها بر موقعیت دشوار TSMC تأکید می کند. این شرکت به‌عنوان بزرگترین سازنده تراشه‌هایی که همه چیز از تلفن گرفته تا خودرو و موشک را تامین می‌کند، با داشتن دانش فنی بسیار مورد علاقه از اهمیت استراتژیک برخوردار است. اما TSMC که درگیر یک نبرد عمیق بین ایالات متحده و چین بر سر رهبری تکنولوژیک است، تلاش کرده است تا از شرط‌بندی‌های خود جلوگیری کند – فقط متوجه شد که اقداماتش انواع جدیدی از تنش‌ها را ایجاد می‌کند.
توسعه کارخانه آن در حومه شمالی فونیکس به منظور نزدیک‌تر کردن تولید ریزتراشه‌های پیشرفته به ایالات متحده و دوری از هرگونه بن‌بست احتمالی با چین است. با این حال، این تلاش نگرانی داخلی را برانگیخته است، با هزینه‌های بالا و چالش‌های مدیریتی که نشان می‌دهد پیوند یکی از پیچیده‌ترین فرآیندهای تولیدی که برای انسان در نیمه‌ی راه جهان شناخته شده است، چقدر دشوار است.
فشار برای موفقیت کارخانه آریزونا بسیار زیاد است. شکست به معنای عقب‌نشینی برای تلاش‌های ایالات متحده برای پرورش تولید تراشه‌های پیشرفته است که عمدتاً دهه‌ها پیش به آسیا نقل مکان کرد. و TSMC میلیاردها دلار برای کارخانه‌ای خرج می‌کرد که تراشه‌های بادوام کافی تولید نمی‌کرد تا ارزش تلاش را داشته باشد.
کرک یانگ، رئیس شرکت سهام خصوصی Kirkland Capital و یک تحلیلگر سابق فناوری، با اشاره به هزینه های گزاف گفت: «سرمایه گذاری TSMC در ایالات متحده از منظر تجاری اصلاً معنی ندارد. او افزود که TSMC ممکن است به دلیل ملاحظات سیاسی مجبور به راه‌اندازی کارخانه در ایالات متحده شده باشد، اما “تا کنون، پروژه فونیکس سود بسیار کمی برای TSMC یا تایوان داشته است.”
پروژه آریزونا اولین امتیاز بزرگ TSMC برای افزایش نگرانی های جهانی در سال های اخیر در مورد ژئوپلیتیک تولید تراشه است که تا حدی ناشی از ترس از موضع خصمانه چین در قبال تایوان و کمبود تراشه است.
این غول تراشه که مدت‌هاست تقریباً تمام کارخانه‌های خود را در تایوان دارد، اکنون در ژاپن نیز تأسیساتی می‌سازد. دو نفر از افراد مطلع گفتند که سیاستگذاران اروپایی برنامه هایی را برای جذب یک کارخانه TSMC ارائه کرده اند و این شرکت در مراحل نهایی تصمیم گیری در مورد آن کارخانه است.
نینا کائو، سخنگوی TSMC، به طور مستقیم به نگرانی های داخلی در مورد سرمایه گذاری آریزونا اشاره نکرد. اما در یک ایمیل، او گفت که تصمیم در مورد محل کارخانه ایالات متحده بر اساس عوامل مختلفی از جمله تقاضای مشتری، فرصت بازار و فرصت برای یافتن استعدادهای جهانی بوده است.
مسابقه جهانی برای تراشه های کامپیوتری
ام‌اس. کائو افزود که TSMC در حال تقویت آموزش خود برای ادغام استعدادهای خارج از کشور در فرهنگ شرکتی خود است. او گفت که شرکت “فعالانه گوش می دهد و در صورت نیاز تغییراتی را ارائه می دهد.”
TSMC کارخانه آریزونا را در می 2020 اعلام کرد و در ابتدا 12 میلیارد دلار برای آن متعهد شد. در دسامبر، این شرکت با برنامه‌ریزی برای ارتقای کارخانه با فناوری‌های پیشرفته‌تر – البته نه پیشرفته‌تر – ساخت تراشه، آن را به 40 میلیارد دلار افزایش داد. انتظار می رود این کارخانه تا سال 2024 تولید ریزتراشه ها را آغاز کند و این شرکت اعلام کرد که بعداً کارخانه دوم را به سایت اضافه خواهد کرد.
پروژه چالش برانگیز است. TSMC در یک تماس درآمد ماه گذشته گفت که ساخت و ساز ایالات متحده می تواند حداقل چهار برابر هزینه تایوان باشد که ناشی از هزینه های نیروی کار، مجوزها، رعایت مقررات و تورم است. وندل هوانگ، مدیر ارشد مالی TSMC، گفت که سرمایه گذاری آمریکایی می تواند به سودآوری TSMC در سال جاری آسیب برساند.
خانم TSMC تشخیص می دهد که فاصله هزینه ای بین کارخانه های تایوان و خارج از کشور وجود دارد. کائو گفت، با استفاده از اختصار برای یک کارخانه ساخت یا کارخانه. او اضافه کرد که این شرکت همچنان سود ناخالص قوی در دراز مدت را پیش بینی می کند.
TSMC همچنین برای تامین مواد خام، تجهیزات و قطعات حیاتی کارخانه آریزونا به تامین کنندگان نزدیک نیاز دارد. با این حال، برخی از تامین‌کنندگانی که در تلاش برای پیوستن به آن هستند، گفتند که با چالش‌های نیروی کار و هزینه‌های بالا مواجه هستند.
کالوین سو، رئیس چانگ چون آریزونا، یک تامین کننده مواد شیمیایی که در کارخانه 300 میلیون دلاری خود در کازا گراند، آریز، حدود یک ساعت رانندگی از فینیکس سرمایه گذاری کرد، گفت که هزینه ساخت کارخانه آن 10 برابر هزینه تایوان است. او گفت که این هزینه ها ناشی از ناآشنایی با مقررات ایالات متحده و مجوزهای ساختمانی و همچنین عرضه ناکافی مواد تولیدی بوده است.
مایکل یانگ، رئیس شرکت CTCI، یک پیمانکار مهندسی و ساخت و ساز برای غول تراشه‌های تایوانی، گفت که هزینه ساخت کارخانه آریزونا بسیار فراتر از انتظار مشتری است. او گفت که علاوه بر افزایش تورم، سازنده تراشه در حال رقابت با اینتل – که در آریزونا نیز در حال گسترش است – برای نیروی کار ماهر و تجهیزات ساختمانی است.
“وقتی در ابتدا نقل قول خود را گزارش کردیم، مشتری پاسخ داد: “آیا شما دیوانه هستید؟” اما این دقیقاً همین طور است. یانگ گفت.
برخی از مهندسان TSMC گفتند که نگران این هستند که چگونه کارخانه آریزونا کارمندان آمریکایی و تایوانی را با هم ترکیب کند. آنها گفتند که در تایوان، مهندسان ساعت های طولانی و شیفت های آخر هفته کار می کنند و به شوخی می گویند که برای کار برای تولید کننده تراشه “جگر می فروشند”. آنها گفتند که چنین فداکاری هایی ممکن است برای کارمندان در ایالات متحده کمتر جذاب باشد.
وین چیو، مهندسی که سال گذشته TSMC را ترک کرد، گفت که به فکر پیوستن به برنامه توسعه شرکت در خارج از کشور بوده است، اما پس از اینکه متوجه شد احتمالاً مجبور است برای استخدام در ایالات متحده، سستی را جبران کند، علاقه خود را از دست داد.
او گفت: «سخت ترین چیز در مورد تولید ویفر، فناوری نیست. “سخت ترین کار مدیریت پرسنل است. آمریکایی‌ها در این زمینه بدترین هستند، زیرا آمریکایی‌ها سخت‌ترین مدیریت هستند.»
سه کارمند TSMC که مهندسان آمریکایی را آموزش می‌دادند، گفتند که استانداردسازی روش‌ها در میان آنها دشوار است. آنها گفتند در حالی که کارگران تایوانی بدون چون و چرا از آنچه به آنها گفته می شود پیروی می کنند، کارمندان آمریکایی مدیران را به چالش می کشند و می پرسند که آیا ممکن است روش های بهتری وجود داشته باشد یا خیر.
یکی از مهندسان TSMC در آریزونا گفت که برخی از آمریکایی‌ها وقتی چندین کار به آنها محول می‌شد، با مشکل مواجه می‌شدند و گاهی به جای تلاش بیشتر برای تکمیل همه چیز، یک تکلیف جدید را رد می‌کردند. هشت کارمند گفتند که کارگران تایوانی معتقدند کسانی که در فونیکس کار می کنند مسئولیت های بیشتری نسبت به همکاران آمریکایی خود خواهند داشت.
اولین سرمایه گذاری آمریکایی TSMC بیش از دو دهه پیش نیز به عنوان یک داستان هشدار دهنده عمل کرده است.
در اواخر دهه 1990، موریس چانگ، موسس این شرکت، یک طرح توسعه بلندپروازانه در خارج از کشور را پیش برد و یک شرکت تابعه تولید تراشه، WaferTech، در ایالت واشنگتن ایجاد کرد. علیرغم تعهد به ساخت چندین کارخانه در آنجا، آقای. او در پادکستی با موسسه بروکینگز در سال گذشته گفت که چانگ پس از «یک سری شگفتی‌های زشت» از جمله هزینه‌های بالا و کمبود نیروی کار ماهر در یک پادکست متوقف شد.
آقای. چانگ تلاش ایالات متحده برای تغییر شکل زنجیره تامین نیمه هادی جهانی را زیر سوال برد و در یک مجمع عمومی در سال 2021 گفت که مزایای موفقیت TSMC در تایوان نمی تواند در ایالات متحده تکرار شود.
در پادکست موسسه بروکینگز، او همچنین استدلال کرد که 52 میلیارد دلار یارانه دولت ایالات متحده توسط قانون CHIPS، بسته بودجه فدرال برای تقویت تولید داخلی تراشه های پیشرفته، برای شروع جهش صنعت کافی نخواهد بود. او آن را «تمرین گران قیمت در بیهودگی» نامید.
اما در اعلامیه TSMC مبنی بر گسترش کارخانه فونیکس در دسامبر، آقای. به نظر می رسید چانگ آمده بود. او گفت که این بار این شرکت “به مراتب آماده تر” است.
در ایمیلی به نیویورک تایمز، آقای. چانگ گفت که بر اظهارات خود در پادکست سال گذشته و در رویداد دسامبر در آریزونا ایستاده است. او از اظهار نظر بیشتر امتناع کرد.
