نحوه ساختن برج های فوق العاده طراحان بلندترین برج های جهان رازهای خود را به اشتراک می گذارند

بلندترین ساختمان جهان سایه ای طولانی می اندازد. اکنون بیش از یک دهه است که برج خلیفه با ارتفاع 828 متر (2717 فوت) بر افق دبی و آگاهی جمعی معماری حاکم است. این فقط رکورد را شکست. 62 درصد بلندتر از مدل قبلی خود، تایپه 101، آن را محو کرد. میراث آن قابل توجه بوده است — و به طور قابل توجهی برای مردی که آن را طراحی کرده مفید بوده است.

آدریان اسمیت برج خلیفه را به عنوان یک معمار در Skidmore، Owings and Merill (SOM) تصور کرد، اما زمانی که برج در سال 2010 افتتاح شد، او شرکت خود را با نام Adrian Smith + Gordon Gill Architecture در کنار گیل و رابرت فارست راه اندازی کرد. این شرکت که با نام AS+GG شناخته می‌شود، در طراحی آسمان‌خراش‌های فوق‌بلند و بزرگ – ساختمان‌هایی با ارتفاع حداقل ۳۰۰ متر و ۶۰۰ متر تخصص دارد.

او توضیح داد: “تجربه نهایی یادگیری زمانی است که ساختمان کامل شود.” “هر چیزی غیر از این کار اداری است.” به همین دلیل است که آسمان‌خراش‌هایی مانند برج خلیفه همچنان مرتبط هستند.

گیل افزود: «برگردید و کاری را ببینید که 15 سال پیش انجام شده است، هوازدگی یا عملکرد آن چگونه است، و صحبت کردن با مردم در مورد تجربه‌شان یا نحوه عملکرد ساختمان بسیار ارزشمند است». “هیچ جایگزینی برای آن وجود ندارد.”

در 15 سال گذشته، AS+GG مجموعه ای از آسمان خراش ها را در آسیا، آمریکای شمالی، اروپا و خاورمیانه ایجاد کرده است. این طرح‌ها اکنون در کتاب جدیدی به نام «Supertall | Megatall: How High Can We Go?» گردآوری شده است.

نمای خیابان از برج سنترال پارک، آسمان خراش 472 متری در نیویورک که توسط AS+GG طراحی و در سال 2020 تکمیل شد. اعتبار: با حسن نیت مایکل یانگ/آدریان اسمیت + معماری گوردون گیل

تام سنگین به عنوان یک راهنمای عملی برای دانشجویان و معماران شاغل در نظر گرفته شده است. این مملو از نقشه‌های فنی است که نوآوری‌های زیربنای آسمان‌خراش‌هایی مانند برج پارک مرکزی اخیراً تکمیل‌شده در نیویورک (۴۷۲ متر) و برج آتی چنگدو گرینلند (۴۶۸ متر) در چین را توضیح می‌دهند، تا مفاهیمی که بیش از یک کیلومتر ارتفاع دارند. این معماری در لبه خونریزی است و مسیری را برای جایی که آسمان‌خراش‌ها می‌توانند به آنجا بروند ترسیم می‌کند.

اسمیت که این موضوع را “کم و بیش ناشناخته” توصیف می کند، می گوید: «تعجب آور است که چقدر تعداد کمی از مردم روی این سیاره واقعاً می دانند که یک قد بلند چگونه کار می کند.

پس چرا این شرکت خیلی خوشحال است که اسرار خود را به اشتراک بگذارد؟

یک ایده عالی هرگز از بین نمی رود

معروف ترین طرح AS+GG برج جده (که قبلاً به عنوان برج پادشاهی شناخته می شد) در عربستان سعودی است.

اسمیت گفت که سازندگان “از هر چیزی که باید محافظت کنند محافظت کرده اند” و “ساختمان در حال خراب شدن نیست.” گیل در پاسخ به پرسش هایی درباره رزومه خود گفت: «هرگز نگو هرگز».

تصویر ترکیبی از برج خلیفه در دبی، در سال 2013، و تصویری از برج جده، آسمان‌خراشی در عربستان سعودی که پس از تکمیل، از برج خلیفه به عنوان بلندترین ساختمان جهان پیشی می‌گیرد. اعتبار: کریستوفر فرلانگ/گتی ایماژ/آدریان اسمیت+معماری گوردون گیل

یکی از طولانی‌ترین مدخل‌های کتاب به نوآوری‌های طراحی برج اختصاص دارد، از آزمایش باد گسترده با مدل مقیاس 1:4000، استراتژی‌های کاهش تابش خورشید، تا سیستم بازیابی میعانات با توانایی جمع‌آوری 14 عدد. هر سال استخرهای شنای المپیک از این ساختمان بیرون می آید.

میس گیل گفت: ساختمان “نمونه کاملی از (طراحی) است که متوجه نشده بود هنوز ارزش دارد. این شاید توضیح دهد که چرا “Supertall | Megatall” همچنین دارای آسمان خراش های AS+GG است که هرگز ساخته نشده اند.

رندری از برج Meraas، طرحی توسط AS+GG در سال 2008. آسمان خراش پیشنهادی قرار بود 526 متر ارتفاع داشته باشد. اعتبار: با حسن نیت از Adrian Smith + Gordon Gill Architecture

بسیاری از آن‌ها اهل دبی هستند (در واقع، تعداد ورودی‌های آن بیش از هر شهر دیگری در کتاب است). به عنوان شهری در حال رشد با جاه طلبی برای سوزاندن، امارت در دو دهه گذشته یک ظرف پتری برای پروژه های جسورانه بوده است. آسمان‌خراش‌های پیشنهادی AS+GG شامل برج Meraas (526 متر)، Zaabeel Signature Tower I (598 متر) و 1 شهر دبی آتریوم (1000 متر) است. تصور اینکه خط افق شهر با اضافه شدن آنها چگونه خواهد بود، بسیار خیال انگیز است، اما، مانند der Rohe’ Friedrichstrasse، نبود آنها یک ضرر کامل نبوده است.

فارست گفت: «به همین دلیل ما در مورد پروژه هایی صحبت کردیم که در زمان حال (در کتاب) محقق نشده اند. “این گورستان ایده های از کار افتاده نیست.”

گیل گفت: «تن‌ها» درس از این ساختمان‌ها قبلاً در دیگر طرح‌های AS+GG کاربرد پیدا کرده‌اند. به‌عنوان مثال، توسعه طراحی «شهر عمودی» به ارتفاع یک کیلومتر در دبی بحث‌هایی را در مورد سیستم‌های مکانیکی، کارایی سازه‌ای، آسانسورها، ایمنی آتش‌سوزی، هوا و روشنایی، در میان موضوعات دیگر، به راه انداخت، که راه خود را به یک گفتگوی بزرگتر در مورد ارتفاع.”

در صفحات پایانی «Supertall | Megatall»، تکامل سه برج باریک و به هم پیوسته 1 دبی را در مجموعه‌ای از نمونه‌های اولیه طراحی آسمان‌خراش‌هایی با ارتفاع مایل‌ها مشاهده می‌کنیم که از سه برج مجزا که با یک ساختار مرکزی برای پایداری مرتبط هستند، استفاده می‌کنند.

گیل گفت: «فکر نمی‌کنم یک ایده عالی از بین برود.

سمت چپ: تصویری از 1 دبی، آسمان خراش 1000 متری غیر واقعی. شباهت آن را می توان در یکی از مفاهیم این شرکت برای یک آسمان خراش به ارتفاع مایل مشاهده کرد (نشان داده شده در رندر در کنار طرح برای برج جده). اعتبار: با حسن نیت از Adrian Smith + Gordon Gill Architecture

طراحی برای نامرئی

برای شهرهایی که سعی در ارتقای شهرت خود در صحنه جهانی دارند، فوق‌العاده‌ها می‌توانند به ایجاد شهرت کمک کنند. فارست گفت: «این ساختمان‌ها مخفی نیستند. بدون توجه به مالک، نمادی از موقعیت خود می شود».

آنچه برای دبی کارساز بود به طرحی برای جده تبدیل شد. اما ارتفاع همه چیز نیست و لزوماً دغدغه اصلی این شرکت نیست (اسمیت یادآور شد که دستور ساخت برج خلیفه بلندترین ساختمان جهان از سوی مشتری Emaar صادر شده است).

رندر بخشی از نمای برج بیوفیلیک، آسمان‌خراش 668 متری که در سال 2012 برای سوژو، چین پیشنهاد شد. اعتبار: با حسن نیت از Adrian Smith + Gordon Gill Architecture

برای AS+GG، ارتفاع به نقطه شروعی برای حل یک سری مشکلات تبدیل می شود. مقیاسی که هم نوآوری را ایجاب می کند و هم آن را نهفته می کند. این کتاب پیشنهاد می‌کند که ساختمان‌های فوق‌بلند و بزرگ می‌توانند ایده‌ها را در زمینه بهره‌وری انرژی، کاهش ردپای کربن، و پل زدن محیط ساخته‌شده و دنیای طبیعی از طریق طراحی بیوفیلیک به‌روزرسانی کنند. گیل می‌گوید: «ما یک اقتصاد مقیاس داریم که می‌توانیم ایده‌هایی را معرفی کنیم که گاهی اوقات باقی می‌مانند.

برج بیوفیلیک، طرحی محقق نشده از سال 2012 که برای سوژو، چین در نظر گرفته شده است، شامل بسیاری از انحرافات از کنوانسیون است، از جمله یک جنگل عمودی مارپیچی که 119 طبقه بالا می رود، و سایه های خورشیدی با الهام از ساختار برگ ها و لانه زنبوری. گیل پیشنهاد کرد، اما نوآوری اغلب از دید عموم پنهان است.

او می‌گوید: «گاهی اوقات فکر می‌کنم مردم به ساختمان‌ها نگاه می‌کنند و نمی‌توانند کاملاً تشخیص دهند که به چه چیزی نگاه می‌کنند. “این به این دلیل است که ما اغلب برای نامرئی طراحی می کنیم … چیزهایی که مردم هرگز نمی بینند و هرگز با آنها درگیر نمی شوند. اما آنها در علم و طراحی هستند. و این چیزی است که ساختمان ها را به سادگی بهتر می کند.”

مدل کامپیوتری 1 تنش تست سازه دبی در شرایط مختلف. بخش اعظم “Supertall | Megatall” شامل نقشه های فنی و گرافیکی از عملکرد داخلی آسمان خراش ها است. اعتبار: با حسن نیت از Adrian Smith + Gordon Gill Architecture

با “Supertal | Megatall”، نامرئی راه خود را در کانون توجه پیدا می کند. اسمیت که مانند شرکای خود از طرح‌های AS+GG برای یافتن حیات دوم به عنوان یک منبع صنعتی خوشحال است، گفت: “مولفه آموزشی این کتاب را نباید نادیده گرفت.” گیل گفت: “به عنوان متخصصان، ما مسئولیت داریم که دانش خود را به اشتراک بگذاریم.”

اسرار supertall، آشکار می شود، اصلاً نمی خواهم راز بماند.