بهار امسال، موزه بوردل که اخیراً بازسازی شده است در منطقه مونپارناس پاریس، یک کافه-رستوران جدید و درخشان به نام Le Rhodia را افتتاح کرد که به نام دختر مجسمه‌ساز فرانسوی آنتوان بوردل نامگذاری شده است. اتاق ناهار خوری زرد نرگس یدکی، داستان دوم استودیوی هنرمند قرن نوزدهمی را اشغال می کند که زمانی رودیا بوردل و همسرش، طراح داخلی آرت دکو، میشل دوفت، در آن زندگی می کردند. Marc-Antoine Servella، یکی از بنیانگذاران استودیوی معماری پاریسی SAME، که بر طراحی کافه نظارت داشت، می‌گوید: «ما می‌خواستیم مانند ورود به آپارتمان کسی باشد. او Le Rhodia را با ترکیبی از یافته‌های بازار کک‌فروشی اواسط قرن و قطعات سفارشی سفارش‌شده از صنعتگران فرانسوی در موادی از سنگ تراورتن گرفته تا بلوط، در حالی که چند جزئیات اصلی مانند اجاق‌های چوبی و یک پنجره بزرگ چشمی (طراحی شده توسط Dufet در روح دکور کابین کشتی های اقیانوسی که بیشتر به خاطر آن شناخته شده بود). بازدیدکنندگان موزه همچنین می‌توانند در بیرون از خانه، در تراس نیم‌ساختی کنار ستونی از مجسمه‌های نیم‌تنه برنزی مراقب غذا بخورند. ژان رنه شاسینول، سرآشپز فرانسوی، می گوید: این منو غذاهایی با طراوت، با اشارات آشپزی به زادگاه بوردل در جنوب غربی فرانسه و نفوذ آمریکای لاتین ارائه می دهد – یک ادای احترام به ده ها دانش آموز از پرو، شیلی و آرژانتین که نزد بوردل شاگردی کرده اند. در این کارگاه ها غذاهایی که در سمت سبک تر قرار دارند، شامل پوره لوبیا سیاه با ترشی چغندر و آجیل ذرت و امپانادای سبزیجات فصلی است. شیرینی‌هایی مانند بریوش رودیا با کرم شکوفه پرتقال یا مادلین دوآنتوان با عسل و آویشن، در تمام روز سرو می‌شوند. instagram.com/lerhodia_bourdelle/.
این را ببینید
خود پرتره های جستجوگر خوان پابلو اچوری
هنگامی که خوان پابلو اچوری هنرمند سال گذشته در سن 43 سالگی درگذشت، بیش از 8000 عکس از خود به جای گذاشت که در غرفه های عکس پاسپورت در سراسر جهان گرفته شده بود. چیزی که به عنوان یک دفترچه خاطرات از مدل‌های مو و پیرسینگ شروع شده بود، با تکامل اچوری به عنوان یک هنرمند، به یک پروژه هنری مفهومی تبدیل شد. تابستان امسال، شبکه ای که از حدود 400 عکس جمع آوری شده است در گالری جیمز فوئنتس در منهتن آویزان خواهد شد. یکی دیگر در بین پل ها، سازمان غیرانتفاعی در برلین که توسط کارفرمای سابق Echeverri، عکاس Wolfgang Tillmans اداره می شود، دیده شده است، که به سرپرستی هر دو نمایش کمک کرد.
مرگ ناگهانی اچوری بر اثر مالاریا درست زمانی اتفاق افتاد که زندگی حرفه‌ای او در حال افزایش بود، با نمایشی در لئون، مکزیک، و کار در مجموعه رئیس‌جمهور سابق کلمبیا. اما این اشتباه است که پرتره ها را به عنوان یادگاری غم انگیز ببینیم. تیلمانز که ترجیح می‌دهد آن را آن‌طور که اچوری بود ببیند، می‌گوید: «نمی‌خواهم کار را سنگین کنم. عنوان سری پاسپورت “خانم فوتوجاپون” شوخی با هم یک جوک در مورد شکست گذشته کلمبیا در برنده شدن در مسابقه دوشیزه جهان با نام یک زنجیره پردازش عکس. این نمایشگاه در نیویورک همچنین شامل “Identidad Payasa” است. (2017)، مجموعه ای از پرتره های دوتایی که در آن هنرمند لنز را با دلقک های خیابانی در مکزیکوسیتی به اشتراک گذاشت. ابتدا، اچورری عکس‌های آنها را با لباس کامل می‌گرفت، سپس از دلقک‌ها می‌خواست که نگاه او را بازسازی کنند، راهی برای تجسم موقعیت خود. تیلمانز می‌گوید این عکس‌ها نشان می‌دهد که اچوری چقدر با دلقک‌ها همدردی می‌کرد – هر دو هنرمند بودند، نمایشی بصری داشتند و ماسک به چهره داشتند. «آیا باید آنها را جدی گرفت؟ بدیهی است که به آنها می خندند اسب. عمیق است، اما او آن را سبک بازی کرد.” «ایدنتیداد پردیدا» از 7 ژوئن تا 29 جولای اکران می شود. jamesfuentes.com.
گروه هتل‌های Bunkhouse مستقر در تگزاس – که به‌خاطر ویژگی‌های صمیمی و اجتماعی مانند هتل سنت سیسیلیا و هتل سن خوزه در آستین معروف است – اخیراً با افتتاحیه در سالادو، تگزاس گسترش یافته است. لوئیزویل، کنتاکی، و اخیرا، مکزیکو سیتی. هتل سان فرناندو در کوندسا، محله‌ای است که به‌خاطر معماری آرت دکو و پارک‌های وسیع با ردیفی از جاکاراندا معروف است. نوزده اتاق مهمان اکنون Edificio San Fernando را اشغال کرده‌اند، یک ساختمان آپارتمانی متعلق به دهه 1940 که کف‌های کاشی‌های سرامیکی و پنجره‌های شیشه‌ای رنگی آن در بازسازی بونک‌هاوس و شرکت معماری مکزیکوسیتی Reurbano حفظ شده‌اند. طاق‌های آلویی رنگ در کنار لابی سبز مریم گلی قرار گرفته‌اند که از آنجا مهمانان از پلکانی مارپیچ بالا می‌روند تا به اتاق‌ها برسند. اثاثیه ها بیشتر در مکزیک ساخته شده اند، از جمله مبلمان از تخته سه لا از استودیوی طراحی La Metropolitana، لامپ های قرمز با رنگ های دستی و شیشه های مات توسط استودیو Oaxaca Oaxifornia و آثار هنرمندان محلی مانند پدرو فریدبرگ و ریکاردو گوارا. میهمانان می‌توانند از وعده‌های غذایی روی پشت بام با شیرینی‌هایی مانند وانیلی برای صبحانه و بشقاب‌های کوچک شامل توستادا و آگواشیل از ظهر لذت ببرند. هتل سن فرناندو 1 ژوئن افتتاح می شود. اتاق ها از 215 دلار، bunkhousehotels.com.
طمع به این
کارتیه مجموعه الهام گرفته از قهوه خود را احیا می کند
طراحان کارتیه عادت دارند جواهرات گرانبها را بر اساس اشیاء روزمره خلق کنند. مجموعه Juste Un Clou یک میخ ساختمانی را به سرآستین ها و یقه هایی با پوسته الماس تبدیل می کند، در حالی که Cactus de Cartier، مجموعه ای از گنبدهای سیخ دار، گیاه صحرا را به عنوان یک حلقه کوکتل تصور می کند. مجموعه Grain de Café این روند را ادامه می دهد و از دانه های قهوه به عنوان الهام بخش دستبند، گوشواره، حلقه، گردنبند و سنجاق استفاده می کند. این جذابیت‌های با مضمون جاوا که توسط کارگردان قدیمی این خانه، ژان توسن ابداع شد، برای اولین بار در سال 1938 در طرح‌های خانه ظاهر شد. شاهزاده رینیر سوم برای عروسی‌شان در سال 1956 مجموعه‌ای از کافه‌ها را به گریس کلی هدیه داد و گردنبند او که با آویزهای کوچک لوبیای طلا تزئین شده بود، به عنوان یک مرجع برای طرح های جدید در ژوئن امسال، این شرکت شش قطعه جدید را به مجموعه معرفی کرد، از یک زنجیر به سبک طناب با پنج لوبیای خوشه‌ای گرفته تا حلقه‌ای دو رنگ با لوبیاهای خال‌دار الماس آویزان. همه آنها طوری طراحی شده اند که کمی حرکت کنند و صدای جیر جیر انرژی زا منتشر کنند. از 7250 دلار کارتیه دات کام.
سرامیست فرانسوی لودمیلا بالکیس برای اولین بار شروع به شکل دادن گل رس به گلدان ها، بطری ها و کاسه های پرتاب شده به عنوان راهی برای رها کردن زندگی سابق خود در مد کرد – با الهام از کار ظریف مجسمه ساز بریتانیایی لوسی ری، او می خواست یک ریتم خلاقانه طبیعی بیابد. از بخشنامه برای تولید در یک برنامه زمانبندی ثابت. بالکیس به عنوان یک طراح مد آموزش دیده بود و زیر نظر فیبی فیلو در سلین در لندن کار می کرد. او ساخت سرامیک را در سال 2015 آغاز کرد. ساختارهای نازک کاغذی او، که از خاک رس قهوه ای مایل به قرمزی که از ساحل فرانسه جمع آوری می کند و با شن و ماسه مخلوط می شود، مجسمه سازی شده است تا به بافتی خشن تر برسد، کشش گرانش را به چالش بکشد، و تهدید به فروپاشی شود. اقلامی که او در پیاده روی های طولانی در طبیعت در کشور باسک فرانسه پیدا می کند، جایی که او یک استودیو دارد، اغلب در قطعات گنجانده می شود. در آخرین نمایشگاه او، «ایستایی»، که از هفته آینده در گالری صنفی رومن و ویلیامز در نیویورک به نمایش گذاشته می‌شود، یک حوض سنگی با شن و ماسه سفید با شاخه‌هایی حک شده است، در حالی که سه ظروف فانوس مانند لبه‌های خامی دارند که با خاکستر چوب خشک شده است. «به نوعی حرکات و تکنیک ها [between ceramics and fashion] بالکیس می‌گوید که مشابه هستند. “کشیدن پارچه در اطراف مانکن شامل کشیدن و سنجاق کردن مواد برای ایجاد یک طرح سه بعدی است. در سرامیک، من به طور شهودی این فرآیند را تکرار می‌کنم – من در اطراف فضای خالی ایجاد می‌کنم، اما روی آن کار می‌کنم که انگار یک جسم خیالی است. “Stasis” از 9 ژوئن تا 15 ژوئیه نمایش داده می شود. rwguildgalleryny.com.
این را بپوش
جواهرات گل از دانیل فرانکل
دانیل فرانکل هیرش، طراح عروس، قبلاً مجموعه‌ای از جواهرات مروارید را برای همراهی با تاپ‌های یقه ابریشمی و لباس‌های توری طراحی کرده است که برای برچسب خود، دانیله فرانکل ایجاد می‌کند. اما فرانکل هیرش به عنوان بخشی از ماموریت خود برای تغییر سنت های عروسی در مسیرهای جدید، رسانه ای را برای آخرین لوازم جانبی خود انتخاب کرد. “من با این سوال شروع کردم “اگر می توانستیم گل بپاشیم.” [in clay]او می گوید، چه شکلی است؟ او شروع به جستجوی منابع کرد و تصاویری از گل‌های پژمرده را یافت که در اصل روی کارت‌های سیگار چاپ شده بودند و به عنوان بخشی از مجموعه جورج آرنتز در کتابخانه عمومی نیویورک دیجیتالی شده بودند. سپس او یک صنعتگر مستقر در اوکراین را کشف کرد که تخصص او ایجاد مجسمه های گلی واقع گرایانه است، با استفاده از خاک رس قالب گیری شده روی یک قاب سیمی. فرانکل هیرش اکنون مجموعه‌ای از گل‌های شکوفه، از جمله گوشواره‌های شقایق اسطوخودوس و ماگنولیا صورتی، و سنجاق‌های زنبق و رز را می‌فروشد. او انتظار دارد که عروس ها قدردان این باشند که هر طرح کمی با بقیه متفاوت است و برخلاف دسته گل، می توان آنها را برای همیشه نگه داشت. از 1250 دلار daniellefrankelstudio.com.
از اینستاگرام تی
