از آنجایی که قیمتها وعدههای غذایی سالم را دور از دسترس نگه میدارند، حدود 61 درصد از خانوادهها به طور منظم از استراتژیهای مقابلهای برای کاهش هزینهها استفاده میکنند، مانند کاهش مقدار غذا و مصرف وعدههای غذایی کممغذی.
و با کاهش فرصتهای کسب درآمد کافی در میانمدت تا بلندمدت برای حدود 200000 خانواده، آژانس امداد غذایی سازمان ملل پیشبینی میکند که با عمیقتر شدن بحران، افراد بیشتری به این استراتژیهای مقابله روی آورند.
یک زن به WFP گفت: «این روزها، ما یک وعده غذایی مناسب نداریم، اما فقط برنج و آبغوره می خوریم.
مادران باردار
WFP هشدار می دهد که کمبود تغذیه عواقب جدی برای زنان باردار دارد و سلامت خود و فرزندانشان را به خطر می اندازد.
Anthea Webb معاون مدیر منطقه ای WFP در آسیا و اقیانوسیه ماه گذشته گفت: “مادران باردار باید هر روز وعده های غذایی مغذی بخورند، اما فقیرترین آنها سخت تر و سخت تر می توانند مواد اولیه را تامین کنند.”
او به یک ایستگاه تلویزیونی محلی گفت که زنان باردار با حذف وعدههای غذایی، سلامت خود و فرزندانشان را به گونهای در معرض خطر قرار میدهند که «در تمام طول زندگی شما به خطر میافتد».
WFP برای مبارزه با بحران غذا و تأثیر آن بر سوء تغذیه، کوپن های غذایی ماهانه به زنان باردار به ارزش 40 دلار را در برخی از فقیرترین محله ها، در کنار مراقبت های دوران بارداری ارائه شده توسط دولت محلی، توزیع کرده است.
تورم ناتوان کننده
در میان نرخ تورم حیرتانگیز 57.4 درصدی، افزایش شدید قیمت مواد غذایی توانایی مردم را برای قرار دادن وعدههای غذایی کافی و مغذی روی میز فلج کرده است و از هر پنج خانوار، دو خانوار فاقد رژیم غذایی کافی هستند.
بر اساس WFP، وضعیت امنیت غذایی در میان افرادی که در بخش املاک کشاورزی – مانند مزارع بزرگ چای – که بیش از نیمی از خانوارها از امنیت غذایی برخوردار نیستند، بدترین است.
در تمام معیارهای ناامنی غذایی و راهبردهای مقابله ای، این خانوارها به طور مداوم نتایج ضعیف تری نسبت به جمعیت شهری و روستایی دارند.
در حالی که خانوارهای شهری در حال حاضر پس انداز خود را کاهش می دهند، خانواده های ساکن در املاک روستایی در حال حاضر برای خرید غذا و سایر ملزومات به اعتبار روی آورده اند.
این مقام WFP گفت: «خانوادههای فقیر در شهرها و کسانی که در املاک کار میکنند شاهد کاهش درآمدشان بودهاند در حالی که قیمتها در بازار افزایش یافته است.
یک عکس غم انگیز
سریلانکا بدترین بحران اقتصادی خود را از زمان به دست آوردن استقلال در سال 1948 متحمل می شود، بحرانی که پس از موج های متوالی COVID-19، تهدیدی برای خنثی سازی سال ها پیشرفت توسعه و تضعیف شدید توانایی کشور برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDGs) است. WFP گفت.
کمبود فعلی عرضه نفت مدارس و ادارات دولتی را مجبور کرده است تا اطلاع ثانوی تعطیل شوند.
کاهش تولیدات کشاورزی داخلی، فقدان ذخایر ارزی و کاهش ارزش پول داخلی، به کمبودها دامن زده است.
بحران اقتصادی خانواده ها را به سمت گرسنگی و فقر سوق خواهد داد – برخی برای اولین بار – و به نیم میلیون نفری که بانک جهانی تخمین می زند به دلیل همه گیری همه گیر به زیر خط فقر سقوط کرده اند، می افزاید.
برنامه جهانی غذا افزایش می یابد
برای رسیدگی به وضعیت رو به نزولی، ماه گذشته WFP درخواست اضطراری 60 میلیون دلاری برای غذا و تغذیه برای کمک به سه میلیون نفر از در معرض خطرترین سریلانکا راه اندازی کرد.
ما باید همین الان اقدام کنیم قبل از اینکه این یک فاجعه انسانی شود – رئیس برنامه جهانی غذا
دیوید بیزلی، رئیس برنامه جهانی غذا در توئیتی هشدار داد: «ما باید هم اکنون قبل از اینکه این یک فاجعه انسانی شود، اقدام کنیم.
تا به امروز، آژانس 88 درصد از اولین دسته از 2375 کوپن موجود را تحویل داده است و سه میلیون نفر را برای دریافت غذای اضطراری، تغذیه و وعده های غذایی مدرسه تا دسامبر هدف قرار داده است.
از آنجایی که قیمتها وعدههای غذایی سالم را دور از دسترس نگه میدارند، حدود 61 درصد از خانوادهها به طور منظم از استراتژیهای مقابلهای مبتنی بر غذا استفاده میکنند، مانند کاهش مقدار غذا و مصرف مواد غذایی کممغذی.
و با توجه به اینکه ظرفیتهای درآمدزایی میانمدت تا بلندمدت برای حدود 200000 خانواده در معرض خطر جدی قرار دارد، آژانس کمک غذایی سازمان ملل پیشبینی میکند که با عمیقتر شدن بحران، افراد بیشتری به این استراتژیهای مقابله روی آورند.
یک زن به WFP گفت: «این روزها، ما یک وعده غذایی مناسب نداریم، اما فقط برنج و آبغوره می خوریم.