خارپشت های دریای سیاه از خلیج عقبه ناپدید شده اند. از دست دادن آنها می تواند کل صخره مرجانی را از بین ببرد

یادداشت ویراستار: نسخه ای از این داستان در خبرنامه CNN’s Meanwhile in the Middle East، سه بار در هفته به بزرگترین داستان های منطقه نگاه می کند. اینجا ثبت نام کنید.

ایلات، اسرائیل
CNN
–

زیر آب آبی روشن خلیج عقبه در دریای سرخ، منظره خیره کننده ای است. صخره های مرجانی گسترده پر از زندگی؛ ماهی های رنگارنگ و بی مهرگان اما چیزی مهم از این صحنه زیبا گم شده است و می تواند کل این اکوسیستم را تهدید کند.

خارپشت دریای سیاه.

در ماه ژانویه، دانشمندان دانشگاه تل آویو در مؤسسه بین دانشگاهی علوم دریایی ایلات متوجه شدند که تنها در عرض چند روز، کل جمعیت خارپشت های دریای سیاه در قسمت شمالی این خلیج از بین رفته است.

این موجودات – جت سیاه، بدن گرد و با سنبله های بلند – ممکن است بیشتر به دلیل نیش های دردناک خود شناخته شوند. اما آنها همچنین بخش مهمی از سیستم اکولوژیکی این صخره های مرجانی هستند. بدون آنها، صخره ها در معرض خطر هستند.

دکتر. امری برونشتاین تیم محققین را در اینجا رهبری می کند. او می‌گوید که یک روز بعد از ظهر در ماه ژانویه، پس از غواصی منظم شبانه، از دانشجویان دکترای خود تماس تلفنی دریافت کرد.

«آنها هنوز با لباس غواصی از آب بیرون آمدند. و آنها تماس گرفتند و گفتند: “گوش دهید، چیز بسیار عجیبی در سایت ما رخ می دهد … خارپشت های دریایی کاملاً از بین رفته اند.” “تکه کننده بود. این به سادگی تکان دهنده بود، زیرا این سایتی است که ما در پنج سال گذشته به خوبی می شناسیم. و ما هرگز نوساناتی در این بزرگی ندیده ایم.»

برونشتاین و تیمش به زودی متوجه شدند که هر چیزی که خارپشت های دریایی را می کشد، به احتمال زیاد یک پاتوژن موجود در آب، به سرعت انجام می شود. و در حال سرایت به آبهای نزدیک به کشورهای منطقه از جمله اردن، مصر، عربستان سعودی، یونان و ترکیه است.

بورنشتاین گفت: «48 ساعت طول می کشد تا یک فرد از یک فرد سالم زنده به یک اسکلت برهنه تبدیل شود.

این بیماری همه گیر فقط روی خارپشت های دریای سیاه تأثیر می گذارد و حتی آنها را در مخازن آزمایشگاه تحقیقاتی و آکواریوم ایلات – که همگی از آب تازه در گردش استفاده می کنند – می کشد.

برونشتاین گفت: “ما می دانیم که از طریق آب منتقل می شود، آنها نیازی به تماس مستقیم ندارند.”

مخازن در حال حاضر با جلبک هایی پوشانده شده است که خارپشت های دریایی معمولا می خورند.

هنگامی که ما بازدید کردیم، یک جوجه تیغی دریایی جوان تنها در تانک هایی که زمانی میزبان ده ها نفر بودند، باقی ماند. اما این موجودات از آن دسته هستند که فقط در تعداد زیاد می توانند زنده بمانند.

“وقتی شما یک فرد یا حتی چند نفر را می بینید، حتی زمانی که زنده می مانند، این برای حفظ یک جمعیت کافی نیست. برونشتاین گفت: حداقل اندازه بحرانی، اندازه جمعیت وجود دارد که برای حفظ یک جمعیت پر رونق لازم است. «علاوه بر این، یکی از استراتژی های این گونه در زمینه حفاظت از خود است [from predators] این است که آنها معمولاً مجموعه‌هایی از ده‌ها و گاهی حتی در گذشته صدها نفر را تشکیل می‌دهند. و سپس با ایجاد این بالشتک از خارها، اساساً محافظت از کل گروه را فراهم می کنند. وقتی تنها هستید، شانس شما چندان خوب نیست.”

مسافران ساحل ممکن است از این که نگران قدم گذاشتن روی میخ هایشان نباشند، راحت شوند. اما ناپدید شدن جوجه تیغی برای صخره های مرجانی منحصر به فرد اینجا و جاهای دیگر در منطقه مدیترانه فوق العاده خطرناک است.

خارپشت های دریای سیاه از جلبک هایی که در صخره ها رشد می کنند تغذیه می کنند. برونشتاین گفت که گاهی به همین دلیل آنها را باغبان دریا می نامند. جلبک ها برای نور خورشید با مرجان ها رقابت می کنند. بنابراین با خوردن آن، جوجه تیغی ها به مرجان ها فرصت رشد می دهند نه اینکه توسط جلبک ها خفه شوند که سرعت رشد آنها بسیار سریعتر از مرجان است.

برونشتاین می‌گوید: «هیچ چیزی نمی‌توانیم به صورت دستی برای پاک کردن جلبک‌ها ایجاد کنیم، حتی در محیط آزمایشگاهی». “بنابراین اکنون نه تنها خود خارپشت های دریایی آسیب دیده اند، بلکه کل شبکه – در آزمایشگاه ما یا در دریا – بر این اجزای حیاتی متکی است.”

برونشتاین گفت که پاتوژن مشابهی 98 درصد از جمعیت توتیای سیاه دریای کارائیب را در دهه 1980 از بین برد و ظاهراً در سال 2022 به دریای کارائیب بازگشت.

برونشتاین گفت: “احتمال بسیار خوبی وجود دارد که حمل و نقل مبتنی بر حمل و نقل دریایی وجود داشته باشد که در واقع به این پاتوژن کمک کرد تا از سراسر اقیانوس اطلس بپرد.” فرضیه دیگری که هنوز نادیده گرفته نشده است این است که ما ممکن است به یک پاتوژن نگاه کنیم که همیشه اینجا بوده است یا سال ها در محیط بوده است. و به دلایلی، چیزی تغییر کرد و باعث خشونت بیشتر شد و باعث مرگ و میرهایی شد که امروز می بینیم.”

تهدید صخره های مرجانی دریای سرخ فقط تهدیدی برای یک سایت زیبا نیست. این صخره‌ها به دلیل مقاومت در برابر درجه حرارت بالا که باعث سفید شدن مرجان‌ها می‌شود و اثرات تغییرات آب و هوایی در جهان بی‌نظیر هستند.

Omri Omesi، یک محیط بان دریایی در سازمان طبیعت و پارک های اسرائیل، این وضعیت را نه تنها برای این خلیج، بلکه به طور بالقوه برای تمام صخره های مرجانی زمین یک “فاجعه” خواند.

اومسی گفت: “این یکی از شمالی ترین صخره های استوایی در جهان است، این در واقع یک معجزه است که آنها وجود دارند.” ادامه دادن این مکان بسیار بسیار مهم است زیرا به سایر صخره های مرجانی در جهان امیدوار می شود. ما می‌توانیم یاد بگیریم که چرا این سفیدکننده مرجانی مقاوم را داریم.»

یکی از جنبه های اصلی تحقیقات تیم برونشتاین، مطالعه DNA محیطی آب است. بدون نیاز به روش‌های تهاجمی‌تر، تجزیه و تحلیل DNA همچنین می‌تواند به پیش‌بینی آنچه ممکن است اتفاق بیفتد – مانند یک اپیدمی دیگر و فعالیت تخم‌ریزی – قبل از اینکه محققان بتوانند آن را به صورت فیزیکی ببینند، کمک کند.

با توجه به سرعت ناپدید شدن جوجه تیغی ها، برونشتاین گفت که دانشمندان زمان کمی برای اقدام دارند. تیم او روند عادی آکادمیک را که ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا انجام مطالعات و انتشار مقالات مجلات را نادیده بگیرد، انتخاب کرد که زنگ خطر را در سریع ترین زمان ممکن با مقالات دانشگاهی سریع و درخواست های عمومی به صدا درآورد.

“ما باید درک کنیم و تصمیم گیرندگان باید درک کنند که پنجره فرصت برای اقدام بسیار بسیار باریک است. برونشتاین گفت و به سرعت در حال بسته شدن است.

اولین گام، که در هفته‌های آتی مورد نیاز است، ایجاد «جمعیت مولدین» است که در نهایت به جمع‌آوری و معرفی مجدد خارپشت‌های دریای سیاه به منطقه کمک می‌کند. اما خارپشت های دریایی زنده مانده که می توان از آنها برای انجام این کار استفاده کرد، خودشان در معرض تهدید هستند.

“[The mass mortality] در حال حاضر در جنوب ترکیه و یونان رخ می دهد، اما در امتداد خط ساحلی مدیترانه شرقی، به سمت سوریه، لبنان و اسرائیل در حال حرکت است. به محض رسیدن به آنجا، احتمالاً پنجره فرصت خود را برای اقدام بسته خواهیم کرد.”

برونشتاین گفت که او به طور مداوم با سازمان های دولتی و همچنین سایر محققان منطقه در تماس بوده است.

اسرائیل با اردن، مصر و عربستان سعودی که هیچ رابطه رسمی با آنها ندارد، خلیج فارس مشترک است. اما در زیر آب چیزی به نام سیاست وجود ندارد و برونشتاین گفت که همکاری بین المللی برای رفع این مشکل کلید خواهد بود.

این وظیفه ماست، این مسئولیت ماست که مطمئن شویم هر کاری می توانیم انجام دهیم تا مطمئن شویم این صخره ها، این صخره های بی نظیر، احتمالاً منحصر به فردترین صخره های مرجانی در جهان هستند، این مسئولیت ماست که مطمئن شویم که این صخره ها، این صخره های بی نظیر، احتمالاً منحصر به فردترین صخره های مرجانی در جهان هستند. برونشتاین گفت.