فازی هاسکینز، یکی از اعضای اصلی گروه آوازی که به پارلمان-فنکادلیک تبدیل شد، گروهی که ژانر را به رهبری جورج کلینتون رهبری می کرد و دنیای موسیقی پاپ را در دهه 1970 تکان داد، در 16 مارس در گروس پوینت وودز، میش درگذشت. او 81 سال داشت.
پسرش نوول اسکات گفت که علت مشکلات سلامتی ناشی از دیابت است.
آقای. هاسکینز، یکی از خوانندگان و ترانه سرایان پارلمان فانکادلیک، در طول اجراهای محرک گروه، حضوری متمایز بر روی صحنه داشت، اغلب با پوشیدن ژون های بلند تنگ و گاهی اوقات به شکلی تحسین برانگیز روی میکروفون می نشست.
آقای Fuzzy همیشه می توانست توجه شما را به خود جلب کند. اسکات از طریق ایمیل گفت: “مخاطب را به طور ریتمیک به سوی آگاهی عمیق تر می چرخاند، جایی که شب به شب آنها مجبور می شدند فکر کنند که آیا واقعاً این کار را انجام می دهند یا خیر.”
آقای. هاسکینز در ادیسون، نیوجرسی زندگی می‌کرد و در سال آخر دبیرستان بود و در یک گروه آواز می‌خواند که با آقای دکتر آشنا شد. کلینتون، که آرایشگاهی در نزدیکی پلینفیلد داشت و گروه آواز نوپای خودش. شخصی از آقای گروه کلینتون رفته بودند.
“بنابراین آنها مرا از گروهم انتخاب کردند تا بیایم و با آنها بخوانم.” هاسکینز در سال 2011 در یک ویدیوی بیوگرافی کوتاه به یاد آورد. او به آقا ملحق شد. کلینتون، کالوین سایمون، گریدی توماس و ری دیویس، سوگند یاد کردند، آقای. هاسکینز گفت: “بقیه تاریخ است.”
نام این گروه پارلمان ها بود که از نام یک برند سیگار به نام Mr. کلینتون در کتاب خود گفت: «براتاس باش، مثل جورج، آیا این کار برایت سخت نیست؟» (2014).
آقای. کلینتون سیگار نمی کشید، اما نوشت: “من فکر می کردم سیگار به عنوان یک نماد جالب است، کمی خطرناک است، کمی بزرگسال است، و پارلمان یک برند بزرگ است، بنابراین ما به پارلمان تبدیل شدیم.”
این گروه در ابتدا صدای دوو واپ را اجرا کردند.
آقای “هر کدام از ما سبک خاصی داشتیم.” کلینتون نوشت: “گاهی به تقلید از افرادی که در آن زمان معروف بودند، گاهی به انتظار افرادی که بعداً مشهور می شوند.”
او افزود: «فازی» که نقش دوم را برعهده داشت، یک تنور روح‌انگیز با تمام انحرافات آبی بود، مانند ویلسون پیکت، واقعاً خشن.
پارلمان ها در سال 1967 با “(I Wanna) شهادت” موفق به کسب 20 آهنگ برتر پاپ شدند. به زودی این گروه به پارلمان تبدیل شد و یک آلتر ایگو به نام Funkadelic را توسعه داد. دو گروه مختلف، آنها برای دو لیبل مختلف ضبط کردند، اما از یک مجموعه نوازندگان در حال رشد استفاده کردند. پارلمان همچنان در جهت گیری صدا باقی ماند. Funkadelic از راک روانگردان و صدای فانک گروه هایی مانند Sly and the Family Stone وام گرفته شده است.
“گروه های راک سفید بلوز را اجرا کرده بودند و ما می خواستیم به سمت دیگری برگردیم.” کلینتون نوشت: «یک گروه راک سیاه‌پوست باشید که بلندترین و بدجنس‌ترین ترکیب راک روانگردان و R&B را اجرا می‌کند».
آقای. هاسکینز آهنگ “I Got a Thing, You Got a Thing, Everybody’s Got a Thing” را برای اولین آلبوم Funkadelic نوشت که به سادگی “Funkadelic” نام داشت و در سال 1970 منتشر شد. او به Mr. کلینتون در نوشتن “خودروی من” برای اولین آلبوم پارلمان، “Osmium” در همان سال منتشر شد. او یکی از چهار نویسنده (از جمله آقای کلینتون) آهنگ “Up for the Down Stroke” بود، آهنگ عنوان دومین آلبوم پارلمان، که در سال 1974 منتشر شد. و او در آهنگ های دیگر هر دو گروه نقش داشت، زیرا آنها در طول دوره آلبوم های خود را منتشر کردند. دهه 70
نمایش‌های صحنه همراه با انتشار آلبوم به طور فزاینده‌ای مفصل‌تر می‌شد، و در تور زمینی پی فانک، که در سال 1976 آغاز شد، برای چندین سال ادامه یافت و تم فضایی، از جمله یک سفینه فضایی روی صحنه را به نمایش گذاشت، به اوج خود رسید.
اما مجالس اولیه با آقای دکتر درگیر شدند. کلینتون آقای. هاسکینز که در سال 1976 یک آلبوم انفرادی به نام “A Whole Nother Thang” را ضبط کرده بود، در سال 1977 به همراه Mr. سیمون و آقای توماس تحت نام Funkadelic، این سه در همان سال آلبومی به نام “اتصال و قطع ارتباط” منتشر کردند که شامل تراک هایی بود که آشکارا از آقای دکتر انتقاد می کرد. کلینتون
آقای. هاسکینز آلبوم انفرادی دیگری به نام «رادیو اکتیو» در سال 1978 منتشر کرد.
در اوایل دهه 1990، او، آقای. سیمون، آقای توماس و آقای دیویس گروهی به نام Original P را تشکیل داد که کارنامه آن پر از آهنگ های کاتالوگ پارلمان-فنکادلیک بود.
“این عمل به ما این فرصت را می‌دهد که این آهنگ‌ها را همانطور که قرار بود شنیده شوند اجرا کنیم.” هاسکینز در سال 2000 به Mountain Xpress، یک روزنامه جایگزین کارولینای شمالی، گفت: «با تنظیم های محکم و هارمونی صوتی واضح. ما در ساخت این آهنگ ها نقش داشتیم و آنها فرزندان ما هستند.»
هر چه اختلاف نظر با آقای آقا بود. کلینتون، آقای هاسکینز یکی از 16 عضوی بود که در سال 1997، زمانی که تالار مشاهیر راک اند رول، پارلمان فانکادلیک را معرفی کرد، مورد تجلیل قرار گرفت و در مراسم توسط پرنس معرفی شد.
وب سایت تالار می گوید: «Parlament و Funkadelic معادل موسیقی شگفت انگیز و روح افزای یک سفر اسیدی بودند. “آنها حرکت فانک را از جیمز براون گرفتند و دویدند.”
کلارنس یوجین هاسکینز در 8 ژوئن 1941 در الکورن، وی. پدرش مک کینلی معدنچی زغال سنگ و مادرش گریس برتا (هیرستون) هاسکینز خانه دار بود.
آقای “من وقتی بزرگ شدم به کشور گوش دادم.” هاسکینز در این ویدیوی بیوگرافی گفت، زیرا در آن زمان موسیقی R&B یا دیگر موسیقی سیاه‌پوست در رادیو ویرجینیای غربی وجود نداشت.
او افزود: «ما در خانه موسیقی کلیسا – سرودها، انجیل – می خواندیم. “ما هماهنگ می کنیم.”
هنگامی که او هنوز کودک بود، خانواده به نیوجرسی نقل مکان کردند. چندی پیش او با آقای آقا آشنا شده بود. کلینتون و او در راه بود.
پسرش از طریق ایمیل گفت: “صدای P-Funk شاید یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین ایده های متقاطع باشد که تا به حال در صدا ظاهر شده است.” و فازی همیشه هیجان زده بود که بخشی از آن باشد.
آقای. هاسکینز در ساوتفیلد، میش زندگی می کرد. ازدواج او با استل جیمز و لورین دابنی به طلاق ختم شد. علاوه بر پسرش، بازماندگان او شامل دو فرزند دیگر، کریستال وایت و میشل فیلدز هستند. یک خواهر، جولیا درو؛ و 10 نوه دو فرزند دیگر، مایکل و استفانی، قبل از او مردند.
آقای. هاسکینز قرار بود در ماه مه وارد تالار مشاهیر موسیقی غرب ویرجینیا شود.
